مقایسه گزینه های مختلف مدیریتی جهت حفاظت از گوزن زرد ایرانی با استفاده از روش تحلیل تصمیم گیری چند معیاره

تصمیم گیری برای شناسایی و انتخاب بهترین گزینه مدیریتی برای حفاظت از گونه ها با توجه به مسایل بوم شناختی، اجتمـاعی و اقتصـادی،امری چالش برانگیز است. زیرا، افراد متعددی با نظرهای مختلف در فرایند تصمیم گیری حضور دارند که منجر بـه صـرف زمـان زیـادی دررسیدن به اجماع می شود. در حالی که، زمان برای نجات یک گونه در خطر انقراض اندک است. ابزارهای پشتیبان تصمیم گیری مانند تحلیل تصمیم گیری چند معیاره (mcda)، چارچوبی را برای برای شرکت گروه های مختلف درگیر در فرایند تصمیم گیری فراهم می آورد. در این مطالعه، با استفاده از رویکرد تحلیل تصمیم چند معیاره بهترین  گزینههای مدیریتی بـرای حفاظـت از گـوزن زرد شناسـایی شـ د. گـوزن زردایرانی، از گونه های در خطر انقراض است که در نیم قرن اخیر با تکثیر در اسارت و معرفی به مناطق مختلف ایران از انقراض نجـات یافتـهاست. در این تحقیق، هشت گزینه مدیریتی برای حفاظت از این گونه بر مبنای شش معیار مختلف با یکدیگر مقایسه شدند. پس از وزن دهی و رتبه بندی معیارها، عملکرد گزینه ها در مقابل معیارها ارزیابی و محدوده تغییرات هر گزینه مدیریتی تعیین شد. بر اسـاس یافتـه هـای ایـنتحقیق، حفاظت از گوزن زرد ایرانی در ایستگاه های فعلی، بهترین اقدام برای حفاظت از این گونه می باشد. سایر گزینه های مدیریتی ماننـد : معرفی گونه ها به مناطق جدید دیگر یا احیای زیستگاه اصلی دارای مطلوبیت اجرایی کمتری با توجه بـه هزینـه هـا، اجرایـی بـودن روش وتعارض با مردم محلی هستند. با به دست آوردن اطلاعات بیشتر در مورد بوم شناسی این گونه و تعارض با جوامع محلی نتایج این تحقیق را می توان بر اساس رویکرد مدیریت سازشی(1) ارتقا بخشید.